Strona: 4/7
Rezystancja w punkcie zasilania.
Rezystancja zasilania anteny LW również silnie zależy od jej długości. Zmienia się w zakresie od kilkudziesięciu do kilku tysięcy omów. Reaktancja również jest bardzo zmienna i osiąga wartość zerową tylko przy wielokrotnościach wartości λ/4.
Na wykresie pokazującym zmienność rezystancji anteny widać charakterystyczne minima i maksima. Wartości minimalne (40-170om) występują dla nieparzystych wielokrotności λ/4. Maksima (1000-3000om) dla wielokrotności λ/2 - są to długości rezonansowe – przy których w antenie występuje fala stojąca. Rzeczywiste wartości zależą od stratności anteny, sprzężeń z obiektami w otoczeniu i wpływu ziemi.
Gdy anteny używamy na wielu pasmach, dobrze jest wiedzieć, jakich rezystancji wejściowych możemy się spodziewać na każdym z nich. Wykres na Rys.4 pokazuje w uproszczeniu zmienność rezystancji anteny na różnych pasmach w funkcji odległości od jej końca. Na wykresie jest kilka interesujących punktów. Przede wszystkim 2 punkty rezonansu dla L=21,2 oraz L=42,4m. Tu mamy maksymalną rezystancję, a reaktancję zbliżoną do zera i to na kilku pasmach. Stąd bierze się zalecana często długość 41m (po uwzględnieniu skrócenia) dająca rezonans na 5 pasmach. Taką długość ma wiele znanych z literatury anten wielopasmowych. Dla 4 pasm uzyskamy rezonans dla długości 20,5m. Praca w rezonansie jest korzystna z punkty widzenia sprawności. Rezystancja anteny jest wtedy maksymalna, a więc prądy zasilania najmniejsze i najmniejsze straty. Należy raczej unikać długości, gdzie rezystancja wejściowa osiąga minimum – wtedy sprawność jest najmniejsza.
Są jeszcze 2 inne charakterystyczne punkty, gdzie rezystancja dla 4 pasm jest zbliżona. Sa to długości 14,2 i 28,4m (po uwzględnieniu współczynnika skrócenia 13,5 i 27m). Przy tych długościach antena nie będzie w rezonansie ale wartość rezystancji rzędu kilkuset omów stwarza szanse szerokopasmowego dopasowania. Fakt ten wykorzystano już dawno projektując znane anteny Windom, FD4, G5RV i Doublet.