Strona: 6/7
Zasilanie anten LW.
Do zasilania anteny LW musimy stosować układ dopasowujący, aby rezystancję z zakresu 40-2000om sprowadzić do wartości 50om optymalnej dla większości nadajników. Poza transformacją rezystancji trzeba jeszcze kompensować składową bierną, gdyż w większości przypadków antena nie jest w rezonansie. Dokładne dopasowanie do 50om jest istotne bo większość nadajników na układ kontroli obciążenia (ALC), który redukuje moc przy wzroście WFS. Dla WFS=2 moc na ogół spada do połowy wartości znamionowej.
Najlepszym sposobem dopasowania jest zastosowanie przestrajanych obwodów LC, które prawidłowo wykonane mają małe straty i pozwalają na dokładne dostrojenie aż do WFS=1. Najprostszym, często stosowanym w praktyce jest obwód typu „L” składający się z jednej indukcyjności i jednego kondensatora. Jego zalety to: prostota, szeroki zakres dopasowania, właściwości filtracyjne dolnoprzepustowe i możliwość uziemienia kondensatora strojeniowego. Wartości elementów L i C zależą od częstotliwości pracy i wielkości rezystancji, jakie do siebie dopasowujemy. Dla każdej kombinacji: f, Ri, Ro jest tylko jedna prawidłowa para wartości L i C zapewniających transformację. Układ „L” może transformować rezystancję „w górę” lub ”w dół” ale jego konfiguracje są wtedy odmienne. Kondensator obwodu musi znajdować się po stronie większej rezystancji. Przy dłuższych antenach LW jest więc po stronie anteny. Krótkie anteny, niskoomowe, wymagają obwodu „L” z kondensatorem po stronie linii 50om.
Podana tabela pozwala zorientować się jakie wartości elementów LC są potrzebne do realizacji dopasowania „L” na różnych pasmach. W praktyce stosuje się cewki z przełączanymi odczepami lub wariometry i kondensatory strojeniowe od odbiorników radiowych. Przy doborze elementów trzeba zwrócić uwagę na dobroć cewki oraz wytrzymałość napięciową kondensatora. Przy pracy QRP dowolne miniaturowe kondensatory strojeniowe spełnią swoje zadanie.
Do kontroli dostrojenia niezbędny będzie reflektometr lub mostek WFS, włączony między nadajnikiem, a układem dopasowującym. Na niektórych częstotliwościach strojenie może być bardzo ostre, więc WFS warto sprawdzać nawet po przestrojeniu o 200kHz.
Dopasowanie anten harmonicznych, o wysokich rezystancjach może czasem sprawiać kłopoty. Nie zawsze w takiej sytuacji radzą sobie automatyczne skrzynki antenowe. Niektóre układy dopasowania mogą mieć też obniżoną sprawność transformując 50om na rezystancje rzędu 2000om.
Przy odpowiednich długościach anten, kiedy można spodziewać się ich rezystancji w zakresie 100-600om, można próbować dopasowania transformatorem szerokopasmowym 1:4, 1:6 lub 1:9. Może się to udać w pewnych przypadkach ale trudno uzyskać mały WFS na wielu pasmach. Transformatory szerokopasmowe mogą wprowadzać znaczne straty, kiedy pracują z wysokoomowym obciążeniem, obarczonym na dodatek składową reaktancyjną. Musimy mieć też pewność, że na wszystkich używanych częstotliwościach rezystancja uziemienia jest znacznie niższa od rezystancji samego wibratora anteny.
Główne
Strony
Info
Zasoby
